Al een tijdje geleden had ik me voorgenomen om een zogenaamde solo mini quest te doen op 27 april. Gewoon een datum geprikt en vastgelegd; anders werd het toch steeds maar uitgesteld. Kwam ik er de week daarvoor achter dat de 27e de dag is van de volle maan. Een hele bijzondere supermaan zelfs, die symbool staat voor transformatie van de ene fase in ons leven naar een volgende fase. Hierbij voor de liefhebber een verslag.
Officieel is de volle maan om 05:33 uur in de ochtend. Om kwart over vier sta ik op, kleed me aan en pak mijn spullen. Ik neem weinig mee, want het idee is om even helemaal niets te doen en alleen in en met de natuur te zijn.
Stipt om half vijf stap ik de deur uit. Het is stil op de weg. De maan houdt me voor de gek: er is een wegversperring en ik moet omrijden.
Pikkedonker
Als ik op de parkeerplaats bij het bos arriveer is het nog pikkedonker. Ik loop het bos in en ervaar de stilte om me heen. Alles slaapt nog. Om het pad een beetje te kunnen zien heb ik een zaklamp bij me die ik op de laagste stand zet. De maan geeft immers ook al wat licht. Als ik in meer open gebied kom zoek ik een plekje met zicht op de volle maan. Ik word aangetrokken door een specifieke berk en creeër daar een plekje voor de komende uren. Het is koud, bijna vriespunt, dus ik ben blij met de laarzen en dikke jas die ik aanheb. En de deken die ik heb meegebracht om op te zitten. In een schaaltje met zand brand ik een kooltje met een kristal. En neem een lekkere kop thee.
Ontmoetingen met dieren
Ik heb uitzicht op de volle maan. Hij is prachtig. Zakt langzaam richting de horizon. Heel langzaam ook wordt het iets lichter en beginnen er een paar vogels te fluiten. Er komt een haas op me afgerend, maar zo’n 10 meter voor me realiseert hij zich dat er iets ‘vreemds’ op zijn pad zit. Hij schrikt, remt af, draait zich om en spurt weg. Even later komt er nog een. Of is het dezelfde?
Ondertussen verdwijnt de maan steeds meer achter de horizon. Aan de andere kant wordt het al wat lichter. Maar de zon laat nog even op zich wachten. Er vliegt een groepje ganzen over en ze gakken naar hartelust. En tjoep tjoep, daar huppelt een hertje voorbij. Op nog geen 30 meter van mij vandaan. Hoog in een boom zit een bijzondere vogel die een geluid maakt dat ik nog niet eerder gehoord heb. En vlak achter me hoor ik een specht. Het is nog steeds koud.
De zon en mensen
De maan is weg en daar is eindelijk de zon. Hij kruipt omhoog. Ik zie de eerste andere mensen lopen. Het zijn fotografen en ze slenteren op afstand voorbij. Geen idee hoe laat het is. Een uur of 7 misschien? Ik neem nog een kop thee met een speltreep met hazelnoten. Krachtvoer. Kleine hapjes. Dat smaakt intens. Ik ga nog even staan om mijn voeten warm te stampen. Maar niet te hard want ik wil de dieren niet storen. Een tijdje later loopt er een man over het pad, een vroege wandelaar. En daarna een stel met een hond. Het wordt nu iets drukker.
Eén met de natuur
Ik mediteer wat en maak contact met de natuur. Steeds meer geluiden. Vogels die ik nog nooit heb gehoord. Bijzonder. Oh jammer, het begon wat warmer te worden en nu trekken er wolkjes voor de zon. Da’s jammer want het wordt weer wat kouder nu. Maar de zon komt toch weer terug.
Ik realiseer me nu dat ik het eigenlijk best spannend vond in het begin. Maar inmiddels ben ik helemaal ontspannen en voel ik me helemaal oké hier. Het voelt zo vredig aan. De natuur gaat door, nacht wordt dag, dieren komen in beweging, vogels fluiten en blaadjes gaan door met groeien. Er is niemand die zegt: “Doe dit, doe dat”. Het gaat vanzelf.
De tijd verliezen
Als ik eindelijk op mijn klok kijk is het ongeveer 8 uur en ben ik drie uur hier. Zo fijn: drie uur niks anders doen dan zijn, voelen en ervaren. Ik besluit om nog een filmpje op te nemen voor de try-out van de 3-daagse “Reset Jezelf”. Daarna pak ik mijn spullen bij elkaar en neem met best een beetje weemoed afscheid van dit schitterende plekje. Voordat ik naar huis ga wandel ik nog even heerlijk rond in de omgeving.
Wat een fijne ervaring!
Liefs,
Monique 🙏🏻💖
PS: wil jij ook leren hoe je weer meer rust, ruimte en verbinding kunt vinden met jezelf?
