“Toestaan is heel krachtig, omdat het begint met het fysieke. Wat je ook ervaart in het leven, hoe moeilijk ook, breng je bewustzijn naar je lichamelijkheid, naar de sensaties en het ongemak in je lichaam. Maak je geen zorgen over je gevoelens of gedachten. Die komen later wel. Je begint met het fysieke. Je laat je lichaam gewoon voelen wat het voelt.”
~Richard Rudd, 64 Ways, Gene Keys
Nadat ik me vorige maand vooral heb gericht op het opnieuw herinneren van de derde 7-jarige cyclus in mijn leven en mijn mentale ontwikkeling, ben ik deze maand aan de slag gegaan met de tweede 7-jarige cyclus en mijn emotionele ontwikkeling. Het is dé periode waarmee je een grote innerlijke transformatie kunt realiseren. Het werd dan ook een diepe reis terug in de tijd. En naar binnen.
Ik kwam erachter dat ik de afgelopen jaren al met een paar van mijn schaduwen uit deze periode heb gewerkt. Daardoor was er eerder al het een en ander duidelijk geworden waarvan ik nu weet dat het betrekking heeft op deze specifieke periode. Daarover later meer.
Het was ook weer ontzettend leuk om de oude fotoboeken door te kijken en herinneringen terug te halen!
De Sfeer van EQ
In de Sfeer van EQ in de Venus Sequence gaat het over je emotionele ontwikkeling in de leeftijd van ca. 7 tot ca. 14 jaar. Zeg maar je kinderjaren tot je tienertijd. Om en nabij.
Wat er in deze periode met jou en om jou heen gebeurt, vooral op emotioneel vlak, heeft vaak een behoorlijk effect op jouw kwetsbare emotionele staat van zijn. En die vormt dan weer de basis voor je mentale ontwikkeling in de derde cyclus: de vorming van je mind, je mening over dingen, je wereldbeeld.
Wat er in deze periode gebeurde in mijn leven
Deze tweede cyclus viel voor mij eind 60-er, begin 70-er jaren van de vorige eeuw. Het was voor mij de tijd van de lagere school, de 4e tot en met de 8e klas volgens het huidige schoolsysteem, en daarna de eerste twee klassen van mijn middelbare school.
Vanwege het werk van mijn vader zijn wij in die periode maar liefst vier keer verhuisd. Als ik kijk naar de klassen van de lagere en middelbare school, dan heb ik in die periode op vijf verschillende scholen gezeten. En dan tel ik de kleuterschool (klas 1 en 2) niet eens mee omdat dat voor die tijd was. Erg veel overgangen dus. Ik realiseer me dat ik hierdoor erg flexibel ben geworden in het aanpassen aan nieuwe mensen en omgevingen. Aan de andere kant moest ik ook steeds weer afscheid nemen van vriendinnen en vrienden en van de plek waaraan ik gewend was. Wat maakt dat ik me meestal niet echt verbonden voel met een vaste plek.
Jaren later woonde ik naast een stel dat hun hele leven al in diezelfde plaats had gewoond. Zij hadden een enorme vriendenkring en zagen elkaar regelmatig. Daar was ik wel eens jaloers op. Voor mij geldt eigenlijk al mijn hele leven dat mijn vrienden en vriendinnen overal vandaan komen en wonen, en elkaar vaak niet eens persoonlijk kennen.
Wonen in Duitsland
Ach, ik herinner mij echt wel hele leuke dingen uit die tijd hoor. Bijvoorbeeld dat we op de eerste school altijd chocolademelk kregen. Na schooltijd gingen we dan naar de opslagruimte achter de school om de chocolademelk van de bijna lege flesjes bij elkaar te gieten en op te drinken. Dan moesten we wel oppassen dat er geen wespen in de openstaande flesjes zaten, ha ha. En tegelijkertijd maar hopen dat we niet gesnapt werden 😇.
We woonden destijds twee jaar in Duitsland en hebben daar veel tripjes gemaakt en veel gezien. We bezochten het IJzeren Gordijn en zagen daar een monument van een jonge soldaat die tijdens zijn vlucht van Oost naar West Duitsland was doodgeschoten vlak voordat hij het laatste hek over kon klimmen. Dat maakte wel indruk. Ik besefte toen dat er grenzen, hekken en afgescheiden werelden waren!
Maar ik herinner mij ook mega grote velden vol met bloemen en fladderende vlinders. Zo mooi! Het was de tijd dat we met zijn 8-en in een Volkswagen Kever naar Duitsland reden. Mijn oma zat samen met de twee kleinsten in de kattenbak van de auto. Dat was toen heel gewoon.
Wonen bij het bos
Daarna kwamen we terug naar Nederland en woonden een paar maanden vlak bij een bos in afwachting van ons nieuwe huis dat nog niet klaar was. Dat was een heerlijke tijd!
We hadden veel contact met een oom en tante die vijf kinderen hadden en speelden vaak verstoppertje in het bos. Op een keer kroop ik samen met een van mijn neefjes weg achter een boomstronk en bleken we in een rode mierennest te zijn gaan liggen. Outsch!
Dat was ook de plek waar we vliegerden met mooie kleurrijke vliegers op het hockeyveld naast ons huis. En waar ik slingerde aan de ‘lianen’ van de bomen langs het veldje, van heuveltje naar heuveltje, en net deed alsof ik in een oerwoud was. Ik was jaloers op de meisjes uit de buurt die een pony hadden. Vaak fietste ik met hen mee als zij samen gingen pony rijden. Helaas, ze hebben me nooit gevraagd of ik ook een stukje wilde rijden, ahhh 😢. Ook maakten we daar herfstdozen met alles wat we in het bos vonden. Prachtig en heerlijk om te doen.
Wonen op een flat
Daarna verhuisden we naar de vierde verdieping van een flat in een nieuwe wijk in Breda. Als we buitenspeelden en naar huis moesten komen om te eten, floot mijn vader met een schel fluitje vanaf het balkon en wisten we dat we ons moesten haasten om op tijd aan tafel te zijn. In die tijd ging mijn moeder werken en als 9-10 jarig meisje leerde ik koken.
Ik was heel erg betrokken bij de schoolbibliotheek en weet nog dat mijn moeder en ik regelmatig thuis boeken voor de bibliotheek aan het kaften waren. We hebben zoveel boeken gekaft dat ik me nu nog precies kan herinneren hoe het moet 😊. Ik heb me later regelmatig afgevraagd waarom ik eigenlijk geen bibliothecaris geworden ben.
Hoe houd je je hart open?
Toen ik op zekere dag thuiskwam van school, stond er een man met een fiets bij de ingang van de flat en hij vroeg mij of ik mee wilde helpen om zijn sleutels te zoeken. En ja, je helpt andere mensen toch, dus dat deed ik. Na een poosje kwamen er mensen langs de plek lopen waar wij aan het zoeken waren en ging hij er plotsklaps als een haas vandoor. Mij achterlatend met een vreemd gevoel dat er iets niet klopte, en ook een stukje schaamte zonder dat ik besefte waarvoor.
Een paar weken later logeerden we bij mijn grootouders. Toen we aan het ontbijt zaten, vertelden mijn ouders over een kinderlokker die in de buurt rondliep en dat we daar zeker niet mee mee moesten gaan. Mijn knalrode hoofd sprak boekdelen en alles kwam uit. Ik realiseerde mij heel goed dat de mensen die voorbij liepen mij een soort van ‘gered’ hadden en dat de ‘schade’ beperkt bleef.
Ik heb er daarna volgens mij nooit meer over gesproken, maar ben het nooit vergeten. Ik nam mijzelf in bescherming door mijn hart een stukje te sluiten en jarenlang ‘vreemde mannen’ te wantrouwen. Vaak had ik een gevoel van: wat moet jij van mij – laat me met rust! Al die jaren heb ik krampachtig geprobeerd om te blijven geloven in de goedheid van de mens.
Ik realiseer me dat ik de afgelopen jaren een enorme weg heb afgelegd om anders tegen dit soort ervaringen aan te kijken. Door de moed te hebben om op zoek te gaan naar mezelf en mijn eigen essentie ben ik op verschillende paden terecht gekomen die mij daarbij helpen. Het proces van toestaan – accepteren – omarmen waarover ik verderop spreek is een voorbeeld hiervan. Door dichter bij mezelf en mijn eigen natuur terug te komen, te accepteren wat er is en zoveel mogelijk in het NU te ZIJN, is mijn vertrouwen in de mensheid steeds meer teruggekomen.
Wonen in Best
De laatste 10 maanden van de lagere school heb ik afgemaakt in Best, na weer een verhuizing en een nieuwe school en afscheid van vrienden en vriendinnen.
Daarna begon mijn middelbare schoolperiode als brugpieper aan het Jacob Roelandslyceum in Boxtel. Ik herinner mij bijvoorbeeld het volksdansen bij meester Denteneer. Tekenen en schilderen bij juf Meta. En dat we bij Frans iedere les begonnen met te zingen: “Je suis, tu es, il est, nous sommes, vous êtes, ils sont”.
Mijn sleutel van EQ
Zo dat was een lang verhaal. Nu even terug naar de Venus Sequence van Gene Keys en de sfeer van EQ.
Mijn Gene Key in de sfeer van EQ is de 25. Deze sleutel gaat van de schaduwzijde van Vernauwing naar de Siddhi van Universele Liefde via het pad van Acceptatie.
Wat zegt deze Gene Key over mijn tweede levenscyclus van 7-14 jaar of vice versa? Laten we maar eens kijken wat er tijdens de contemplatie van de afgelopen weken naar boven is gekomen. Niet alles hoor, want dan wordt dit verhaal echt veel te lang 😉.
De Schaduw van Vernauwing
“Vernauwing bestaat overal waar liefde afwezig is en het is de onderliggende bron van al het menselijk lijden.”
Dit zegt Richard Rudd in zijn boek ‘De Gene Keys – Omarm je hogere doel’.
De bron van al het menselijk lijden wordt ook wel de mythe van de heilige wond genoemd. Deze heilige wond wordt door onze (voor)ouders doorgegeven via ons DNA. Denk dan aan de worstelingen en trauma’s die zij in hun leven ervaarden en die doorwerk(t)en in latere generaties. Denk aan het thema van het menselijk zoeken dat altijd al een grote rol heeft gespeeld en nu nog steeds (of opnieuw?) een hele grote rol speelt: wie ben ik, wat kom ik hier doen, en dat soort vragen?
Als je je op je lichaam afstemt en gaat voelen, dan kun je diep van binnen voelen wat die vernauwing voor jou inhoudt. Vernauwing voel je in eerste plaats fysiek, met name in je ademhaling: bijvoorbeeld een te snelle of te hoge ademhaling. Het kan ook aanvoelen als een beklemming in je borst of spanning in je buik. In mijn geval weet ik dat vernauwing een behoorlijk effect heeft op mijn spijsverteringssysteem.
Ervaringen in vorige generaties en in je eigen leven hebben een emotionele uitwerking. En die emoties worden vervolgens door de menselijke denkgeest verwerkt in de manier waarop jij in het leven staat en naar de wereld kijkt. De conditioneringen die jij daarbij ontwikkelt zijn ook tekenen van vernauwing. Door onze angsten, ervaringen en het karakter dat we meekrijgen, leggen we onszelf vaak onbewust en onbedoeld allerlei beperkingen op die ons verwijderen van onze eigen natuur.
Als je kijkt vanuit een groter perspectief naar wat vernauwing betekent voor bijvoorbeeld gemeenschappen, dan kun je denken aan wetten, territoria, hekken met prikkeldraad, paspoorten en geld. Onze totale afhankelijkheid van tijd en onze obsessie voor materialisme veroorzaken een enorme druk en spanning die lijdt tot vernauwing op mondiaal niveau.
Als je als individu, maar ook als mensheid als geheel, blijft hangen in die vernauwing, ontkenning en afleiding, zul je een leven leiden van middelmatigheid. Heb je echter de moed om diep van binnen te gaan voelen hoe het gesteld is met die vernauwing en de impact ervan op je leven, en kun je de wond eren en er diep van binnen naar luisteren, dan zal dat alles voor jou (en voor de wereld) veranderen.
Vernauwing in mijn leven
Natuurlijk zijn er meer ervaringen in mijn leven geweest die geleid hebben tot vernauwing. Zie ook het voorbeeld van ‘Hoe houd je je hart open?’ waar ik je eerder over vertelde.
Er is nog een ander voorbeeld van iets wat zich in mijn leven afspeelde dat ik met je wil delen.
Mijn zusje en ik
Ik ben de oudste in ons gezin en heb twee jongere zussen. De jongste is 4,5 jaar jonger dan ik. Vanaf ongeveer de periode dat zij kon lopen, ik was dus toen zo’n 6 jaar, kreeg ik vaak de opdracht om op haar te passen: “Let op je zusje, zorg dat ze veilig aan de overkant komt, zorg dat ze niet zoek raakt…”
Best een grote verantwoordelijkheid voor een meisje dat eigenlijk zelf ook nog maar een kind is. Maar dat realiseerde ik mij toen natuurlijk niet. Ik denk dat ik mezelf misschien ook wel een beetje trots voelde, dat ik zo’n belangrijke taak kreeg. Ik kreeg complimentjes als ik mijn ‘taak’ goed had gedaan. Daardoor ontstond er bij mij pleasegedrag: als ik nou maar goed doe wat me gezegd wordt dan vinden ze me leuk, lief en aardig. Dan hoor ik erbij. Ik ging dus gedrag vertonen waarvan ik dacht dat dat van mij werd verwacht en tegelijkertijd vergat ik soms zelf om kind te zijn en vergaten mijn ouders soms om mij mijzelf te laten zijn.
Wat ik duidelijk wil stellen: het gaat hier niet over schuld! Het is dus beslist niet mijn bedoeling om mijn ouders ergens de schuld van te geven. Dit is alleen bedoeld om het goed te begrijpen en ervan te leren. Ik weet nu dat, met mijn karakter en alles wat ik via mijn DNA heb meegekregen, ik dit allemaal heel serieus nam en het uiteindelijk heel groot heb gemaakt. Ik droeg daardoor jarenlang een enorme bult met verantwoordelijkheidsgevoel met me mee, naast dat pleasegedrag dat daar heerlijk op die rugzak meehobbelde.
Dit gebeuren heeft een enorme impact gehad op de relatie die ik met mijn jongste zusje had. Het vernauwde ons allebei in onze liefde naar elkaar en in ons gedrag naar elkaar toe. Zij vertelde me jaren later dat ze vond dat ik haar altijd enorm bemoederde en dat benauwde haar. Ik vond ergens onbewust dat zij mij beperkte in mijn vrijheid en om kind en mijzelf te zijn. Dus waar ik ook maar een kans zag om haar ‘weg te duwen’ deed ik dat…
Voor mij is deze situatie een voorbeeld van vernauwing. Verderop vertel ik je hoe ik uit deze situatie gekomen ben.
De Gave van Acceptatie
Op het moment dat je de moed hebt om je eigen schaduw aan te kijken en je diep van binnen de angst gaat voelen die onder de vernauwing ligt, begint het proces van acceptatie. Acceptatie van je leven zoals het nu is. In dit proces zijn er drie fases: toestaan, accepteren en omarmen.
Toestaan
Dit is het fysieke gedeelte. Breng je bewustzijn naar je lichamelijkheid en voel gewoon wat je lichaam voelt. Is je adem verkrampt? Voel je een beklemming in je borst of buik? Je hoeft in deze fase alleen maar te voelen, zonder emoties of gedachten erbij te betrekken. Na een poosje voel je jezelf vertragen en wordt je ademhaling dieper.
Accepteren
Accepteren gaat over emoties. Zodra je ademhaling tot rust is gekomen, kun je je gevoelens voelen zonder overweldigd te raken. Voel in je hart en herinner je dat alles oké is. Dan transformeren de zware en negatieve emoties naar positieve emoties als optimisme, vertrouwen, hoop.
Omarmen
Dit gaat over de geest, het mentale stuk. Als je de moed hebt om de pijn te omarmen, opent het hart zich en laat de geest eindelijk los. Dan ontstaat er magie en kun je met een open hart je eigen transformatie in gang zetten!
Vervolg van de situatie met mijn zus
Een aantal jaren geleden deed ik een sessie systemisch coaching met paarden bij Dorris Vlas. Daar kreeg ik de mogelijkheid om een vraag aan te dragen en kwam spontaan de situatie met mijn zus naar boven. In een fantastische sessie met Dorris en haar paard Sam werd er heel veel duidelijk en ontstond er zoveel helderheid over deze situatie dat mijn leven en de relatie met mijn ouders en vooral die met mijn zus compleet en voorgoed veranderden.
Niet veel later zaten wij met mijn ouders en mijn zusje en haar partner te eten en ze vroegen mij hoe de paardensessie was verlopen. Ze wilden de uitgebreide versie horen en ik heb hen alles verteld. Mijn ouders beaamden dat ze mij inderdaad vaak opdracht gaven om voor mijn zusje te zorgen, maar zeiden ook dat ze het nooit zo zwaar bedoeld hadden als ik het opnam. En voor mij en mijn zus opende dit de weg naar volledige openheid en eerlijkheid.
Hartelijk gelachen
Recentelijk hebben we samen hartelijk gelachen. We hadden het over de Venus Sequence en over dit onderwerp en toen vertelde ze mij over een herinnering aan een feestje dat ik als jonge tiener gaf toen ik denk ik 13 of 14 werd. Er kwamen vrienden en vriendinnen en op mijn grote zolderkamer konden we dansen en kletsen. Op een gegeven moment werd mijn zusje met een schaal hapjes naar boven gestuurd. Blijkbaar heb ik toen ze aanklopte de deur geopend, de schaal hapjes uit haar handen getrokken en gesist: “Ga nu maar weer naar beneden.” Ohhhhhh, wat lelijk hè 😊! Ik realiseer mij, en ik heb haar dat ook verteld, dat ik, wanneer het maar enigszins mogelijk was, probeerde om haar aanwezigheid in mijn leven te vermijden “omdat ik al zoveel met haar moest”. Daar was duidelijk een verdedigingsmechanisme of beschermingsmechanisme in werking.
Kun je nagaan wat deze ervaring in deze tweede emotionele levenscyclus allemaal teweeg heeft gebracht. Gelukkig gaan we nu heel anders met elkaar om!
Auto-ongeluk
In 2012 kregen mijn zus en ik samen een ernstig auto-ongeluk. Dat heeft ons beider leven voorgoed veranderd. Ik zie dit als onderdeel van ons pad van Dharma en Karma, dat gaat over je levenslot en hoe je reageert op de gebeurtenissen in je leven. Deze gebeurtenis heeft iets in gang gezet waardoor wij allebei in een fase van bewustwording terecht zijn gekomen. Beiden op onze eigen manier.
Zelf zeg ik vaak: “Er komen uitdagingen op je pad waar je geen invloed op hebt, maar je hebt altijd een keuze in hoe je ermee omgaat.”
Inmiddels is er niets dan heel veel liefde tussen ons.
De Siddhi van Universele Liefde
Vaak denken mensen bij het woord liefde aan een persoonlijke verbinding tussen mensen of tussen ons en iets buiten ons. Universele liefde ontstaat wanneer je de collectieve wond omarmt, je stopt met zoeken, je hart blijft openen en verzachten en je acceptatie en omarming pure overgave worden.
Overgave aan het leven. Overgave aan het al. Aan het weten dat we allemaal één zijn.
Ik ben zo vrij om een ieniemienie stukje te delen uit de audio opname van Gene Key 25 van Richard Rudd:
“De 25e Siddhi is ook een van de Zeven Heilige Zegels. Dat is een mystieke groep Gene Keys, wiens gezamenlijke rol is om de heilige wond in de mensheid te helen. En de 25e Gene Key, de 25e Siddhi, is het 3e zegel. Het 3e zegel heelt de menselijke wond van schaamte. Weet je, Adam en Eva in de tuin, zichzelf bedekkend. We geloven op zo’n diep niveau dat we onwaardig zijn. En we hebben een beschaving opgebouwd die daarop is gebaseerd. De manifestatie van onze onwaardigheid is hebzucht. Het is egoïsme. We proberen altijd deze leegte die we van binnen voelen te vullen. Op een dag, als we het niet meer voelen, zullen we niet langer egoïstisch zijn. We zullen dat niet meer nodig hebben. We zullen ons hogere doel volgen en ons hogere doel zal altijd zijn om het geheel te dienen, op de een of andere manier. En onze beloning zal komen van dienstbaarheid, van filantropie. Dit is waarom de 25e Gene Key altijd zo’n sterke verbinding heeft met geld. Weet je hoe beperkend geld, of gebrek aan geld, kan zijn? Nou, deze 25e Siddhi heeft plannen. Het ziet een wereld zonder geld. Het ziet een wereld waarin geven de enige valuta is. Het weet dat. Het weet dat wat eraan komt. Op een dag. Een mooie en fijne dag.”
Nou, die voel ik wel hoor, van dat geld. Persoonlijk vind ik dat geld ons als mensheid enorm vernauwt – ja daar is de schaduw van Gene Key 25 weer! Vanwege en door geld is er een ongelijkheid in de wereld ontstaan die wat mij betreft totaal onterecht en onrechtvaardig is. En die ongelijkheid leidt tot allerlei andere problemen die te maken hebben met macht, oorlog, armoede, noem maar op. Ik weet ook nog niet hoe, maar wat mij betreft kan ik me helemaal vinden in de gedachte dat er ooit een wereld zonder geld zal zijn.
[Foto leeuw: ©Alexas_Fotos / Pixabay]
De zalm, de leeuw en de flamingo
Zoals je inmiddels vast weet vind ik het altijd erg interessant om naar de betekenis van dieren te kijken. Daar zit zoveel symboliek in. In de oudheid werd al veel met die symboliek gedaan, maar mensen zijn dit tegenwoordig veelal vergeten. Vaak komen bepaalde dieren op je pad en die brengen dan een boodschap voor je mee. Als je er op let gaat het steeds meer opvallen. Ik heb geleerd dat ik erop kan vertrouwen dat de boodschap op dat moment echt van toepassing is. Het helpt mij met het maken van beslissingen of bijvoorbeeld als bevestiging dat ik op de goede weg ben. Heel behulpzaam.
Eerlijk gezegd kon ik deze keer niet kiezen uit de dieren die bij Gene Key 25 horen. Daarom over alle drie de dieren een heel klein stukje.
Angst sleutel (onderwereld): zalm
Zalm wijst ons erop dat je niet altijd maar ‘aan’ kunt staan. Dat je regelmatig moeten pauzeren, zodat je voldoende energie hebt om je reis stroomopwaarts te gaan. Zalm is sterk in het vinden van een ritme tussen doorgaan op zijn zoektocht en op de juiste tijd rusten. Misschien wil je altijd maar doorgaan omdat je bang bent om geen liefde te vinden, maar je mag eerst de liefde in en voor jezelf vinden. Naarmate je meer liefde vindt voor jezelf, zal je reis steeds moeitelozer worden.
Levens sleutel (dier): leeuw
Leeuw gaat over vuur, de zon. Echter gaat het daarbij niet alleen om de mannelijke kant, het gebrul, de fysieke kracht, maar zeker ook om de vrouwelijke kracht, namelijk beschermen, zachtheid, spel, vreugde, geduld en vrijheid. Feitelijk gaat het om de perfecte balans tussen het mannelijke en het vrouwelijke. Leeuw accepteert zijn wonden, geneest ze en gaat dan door. Accepteer jouw wonden en ga dan door naar jouw licht, jouw vuur, jouw grootsheid. De enige die in de weg staat ben je zelf.
Visie sleutel (vogel): flamingo
Flamingo symboliseert liefde, en dan niet alleen de menselijke liefde maar vooral de pure kosmische liefde, de grote verbindende kracht achter alle schepping. Je hart is klaar om de pijn van de heilige wond te ontvangen en te transmuteren. Je kunt je er alleen maar aan overgeven. Op het moment dat je de pijn van de collectieve wond toelaat, zul je ook de liefde toelaten van alle voorouders die voor jou kwamen en van alle kinderen van de toekomst. Zo breng je de mensheid in een diepgaand gevoel van heelheid en liefde.
Oh heerlijk, die dierensymboliek! Ik hou ervan. Jij ook?
Het pad van de Venus Sequence
Het gaat snel, dit bijzondere pad van de Venus Sequence. Op naar de twee laatste stappen. Wordt vervolgd.
Liefs, Monique 🙏🏻🌀💙
PS:
Ik heb me aangemeld voor het Gene Keys Guides programma. Mijn doel is om Gene Keys als een waardevolle en krachtige techniek aan mijn aanbod toe te voegen en te verweven met de andere technieken die ik gebruik: natuur, sjamanisme en sound.
Ondertussen kunnen we best van gedachten wisselen. Als jij benieuwd bent naar Gene Keys en wat het voor jou kan betekenen, neem dan gerust contact met mij op voor het maken van een kennismakingsafspraak.
Nota bene:
Sinds een tijdje ben ik me aan het verdiepen in Human Design en Gene Keys. Beide systemen zijn syntheses van aspecten van diverse oude en moderne principes en wetenschappen zoals de Chinese I’Tjing, de Westerse Astrologie, de Joodse Kabbala, het Hindoe-Brahmaanse Chakrasysteem en Kwantumfysica.
Ik hecht eraan te zeggen dat je niet je profiel BENT!
Beide systemen hebben bewezen een waardevol hulpmiddel te zijn bij het beter begrijpen wie jij in essentie bent. Zodat jij zoveel mogelijk als je authentieke zelf kunt leven.
2 reacties
Dankjewel voor je mooie openhartige blog. Mooi geschreven en er is herkenning; ook ik werd gewaarschuwd voor mannelijke kinderlokkers. Dat heeft m’n beeld op mannen destijds een behoorlijke twist gegeven. Gene Key 25 I ♥️ it
Dank je wel Judith voor je complimenten!
Wat zeg je dat mooi: een twist gegeven ☺️.
Heb jij Gene Key 25 ook in jouw profiel?